Profesor Wiesław Olszak, uznany w świecie pracownik nauki i nauczyciel akademicki, urodził się 21 lipca 1925r. w Kielcach. W 1943r., na tajnych kompletach, ukończył liceum ogólnokształcące o profilu matematyczno-fizycznym. Egzamin maturalny, rozpoczęty w październiku 1943r., ukończył w styczniu 1945 jako absolwent Liceum im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Był aktywnym członkiem ruchu oporu podczas okupacji niemieckiej. Od początku 1944 do stycznia 1945r. jako żołnierz oddziałów Armii Krajowej „Wilka" i „Barabasza" walczył na Kielecczyźnie. Od stycznia do czerwca 1945r. (pracując jako robotnik na zmilitaryzowanej kolei) był słuchaczem Kieleckich Kursów Akademickich zorganizowanych przez rektora Politechniki Warszawskiej prof. Edwarda Warchałowskiego i nauczycieli akademickich PW, którzy po Powstaniu Warszawskim przebywali w Kielcach. Jako stypendysta Polskich Kolei Państwowych podjął studia na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczo-Hutniczej.
Pracę nauczyciela akademickiego Profesor rozpoczął podczas studiów w 1950r., obejmując stanowisko młodszego asystenta w Katedrze Mechanicznej Obróbki Materiałów na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Studia wyższe ukończył w 1951r. Na podstawie „nakazu pracy" został skierowany do Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Ostrowie Wlkp. Tam, pełniąc obowiązki kierownika działu przygotowania produkcji, uczestniczył w uruchamianiu produkcji wagonów osobowych. W 1952r., na podstawie również „nakazu pracy", został zatrudniony na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Obróbki Skrawaniem w Szkole Inżynierskiej w Szczecinie; od 1953r. pracował na stanowisku adiunkta. W 1962r. uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Warszawskiej na podstawie rozprawy pt. Analiza procesu frezowania obwodowego z punktu widzenia dokładności i sztywności układu OPN ze szczególnym uwzględnieniem stanu geometrycznego powierzchni obrabianej. W 1964r. rozpoczął pracę na stanowisku wykładowcy, a w 1966 - docenta. W roku 1975 uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego i objął stanowisko profesora. Od 1990r. do chwili obecnej pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego. W 1996r. Politechnika Szczecińska nadała Profesorowi tytuł doktora honoris causa.
Profesor Wiesław Olszak pełnił wiele funkcji w Politechnice Szczecińskiej m.in. kierownika: Zakładu Obróbki Skrawaniem (1964- 1970), Katedry Obróbki Skrawaniem (1967-1970), Zakładu Obrabiarek, Obróbki Skrawaniem i Technologii Budowy Maszyn (1970-1981); dyrektora Instytutu Technologii Mechanicznej i równocześnie kierownika Zakładu Obróbki Skrawaniem (1981-1995); dziekana Wydziału Budowy Maszyn i Okrętów (1969-1972); prorektora ds. nauki i współpracy z gospodarką narodową (1972-1975).
Działalność naukowa profesora Wiesława Olszaka, ściśle powiązana z praktyką inżynierską, koncentruje się na zagadnieniach technologii maszyn. W szczególności dotyczy procesu frezowania, plastycznej obróbki gwintów na obrabiarkach skrawających, a w ostatnich latach również nagniatania powierzchni.
Zagadnienia dynamiki frezowania były podstawą badań dynamiki obróbki skrawaniem realizowanych do dziś przez zespół wychowanków Profesora Olszaka. Zespół kontynuuje także badania nad technologią gwintów, a w szczególności plastyczną obróbką gwintów na obrabiarkach skrawających. Opracowane metody, urządzenia badawcze i pomiarowe zostały wdrożone w ponad 50 zakładach przemysłowych w kraju.
Profesor Wiesław Olszak wypromował 7 doktorów nauk technicznych, trzech z nich uzyskało stopnie doktora habilitowanego.
Profesor Olszak był członkiem Komitetu Budowy Maszyn Polskiej Akademii Nauk; w latach 1971-1979 członkiem Zespołu Dydaktycznego „Mechanika" w Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki; pracował nad reformą programów nauczania na wydziałach mechanicznych wyższych uczelni technicznych w Polsce.
Profesor współpracuje z wieloma ośrodkami akademickimi, m.in. Politechniką Poznańską, Politechniką Gdańską, Politechniką Koszalińską, Politechniką Wrocławską, Politechniką Częstochowską, Politechniką Krakowską i Politechniką Świętokrzyską.
Opublikowany dorobek Profesora Olszaka obejmuje 103 pozycje, m.in, podręcznik akademicki Obróbka skrawaniem, 5 skryptów, 84 artykuły naukowe (w tym 11 na konferencjach i w czasopismach Zagranicznych). Profesor jest autorem lub współautorem 22 patentów (w tym 2 zagranicznych).
Za swą działalność Profesor Olszak otrzymał wiele nagród i odznaczeń państwowych, resortowych i regionalnych m.in. Krzyże Orderu Odrodzenia Polski: Kawalerski (1972), Oficerski (1986), Komandorski (1991); Złoty (1966) i Srebrny Krzyż Zasługi (1956), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1974); Medal „Za Zasługi dla Rozwoju Nauki na Pomorzu Zachodnim" (1971), Medal Zwycięstwa i Wolności (1945), czterokrotnie Medal Wojska; Krzyż Partyzancki (1982), Krzyż Armii Krajowej (1985), Medal „Za Zasługi dla Politechniki Szczecińskiej'' (1986), Złotą Honorową Odznakę 51MP (1988); Złotą Odznakę Zasłużonego Pracownika Jarocińskiej Fabryki Obrabiarek (1985).
Nadanie Profesorowi Wiesławowi Olszakowi godności i tytułu doktora honoris causa Politechniki Świętokrzyskiej jest wyrazem uznania Jego pozycji w nauce polskiej, a także uhonorowania wieloletniej, owocnej współpracy z Uczelnią.
